คำสอน
"การพัฒนาตนเอง ต้องมาจาก การรักตัวเอง"
ดังนี้…..
การพัฒนาตัวเอง ต้องเริ่มมาจาก การรักตัวเอง
ผู้ที่จะพัฒนาตัวเองได้ ต้องเริ่มมาจากการเป็น ผู้รักตัวเอง
และ การพัฒนาตัวเอง ที่ไม่มีพื้นฐานมาจากการรักตัวเอง การพัฒนานั้น ไม่ใช่การพัฒนาที่ยั่งยืน และการพัฒนานั้น ไม่ใช่การพัฒนาที่แท้จริง
เหตุเพราะ.....
การรักตัวเอง หมายถึง…..
- การหวังดีกับตัวเอง
- การมีความปรารถนาดีให้กับตัวเอง
- การมีความจริงใจต่อตัวเอง
ฉะนั้น…..
ผู้รักตัวเอง จึง…..
- ต้องการให้ตัวเอง ดี
- ต้องการให้ตัวเอง ดูดี
- ต้องการให้ตัวเอง ได้ดี
- ต้องการให้ตัวเอง อยู่ดี
- ต้องการให้ตัวเอง มีดี
ดังนั้น ผู้รักตัวเอง จึงมีความคิดความพยายามที่จะ.....
- ทำให้ตัวเอง ดี – ให้มีความคิดดี มีจิตใจดี มีนิสัยดี
- ทำให้ตัวเอง ดูดี – ให้มีบุคลิกดี มีวาจาดี มีมารยาทดี
- ทำให้ตัวเอง ได้ดี – ให้มีความดี มีความรู้ มีความสามารถ
- ทำให้ตัวเอง อยู่ดี – ให้มีสุขภาพดี มีความมั่นคง มีความปลอดภัย
- ทำให้ตัวเอง มีดี – ให้มีคุณค่า มีความสุข มีความเจริญ
ด้วยเหตุนี้ ผู้รักตัวเอง จึงมีหลักในตัวเอง ไม่ทำเพื่อการเอาอกใจผู้อื่น แต่ทำด้วยหลักของเหตุและผลที่ดี เพราะมีความรัก การให้เกียรติ ให้ความเคารพ มีความหวังดี มีความซื่อสัตย์ และความจริงใจ ให้กับตัวเอง
ผู้รักตัวเอง จึงยืนหยัดด้วยความมั่นใจว่า…..
- สิ่งที่ไม่ดีงาม ผู้รักตัวเอง ไม่ทำ
- สิ่งที่ไม่เหมาะควร ผู้รักตัวเอง ไม่ทำ
- สิ่งที่ไม่สะอาดปลอดภัย ผู้รักตัวเอง ไม่ทำ
- สิ่งที่ไม่สร้างคุณประโยชน์ ผู้รักตัวเอง ไม่ทำ
- สิ่งที่ไม่เจริญสร้างสรรค์ ผู้รักตัวเอง ไม่ทำ
แม้ผู้อื่นจะคิดอย่างไร พูดอย่างไร หรือ ทำอย่างไร ผู้รักตัวเองก็จะยังคงหนักแน่นมั่นคง เพราะมีความรักในตัวเองอย่างเปี่ยมล้น ด้วยความภูมิใจในตัวเอง และความมีศักดิ์ศรีในตัวเอง
และถึงแม้จะพบเจออุปสรรคปัญหา หรือมีความทุกข์ความโศกสักเพียงใด ผู้รักตัวเอง จะไม่มีวันผิดต่อตัวเองอย่างเด็ดขาด กล่าวคือ
ผู้รักตัวเองจะ.....
- ไม่ทำร้ายตัวเอง และไม่ทำประชดตัวเอง
- ไม่ทำให้ตัวเองเสื่อมเสียภาพลักษณ์
- ไม่ทำให้ตัวเองเสื่อมเสียชื่อเสียง
- ไม่ทำให้ตัวเองเสื่อมเสียสุขภาพ
- ไม่ทำให้ตัวเองมีความเสี่ยงภัย
- ไม่ทำให้ตัวเองมีอันตราย
- ไม่ทำให้ตัวเองเป็นที่ดูถูก
- ไม่ทำให้ตัวเองโดนรังแก
- ไม่ทำให้ตัวเองมีปัญหา
- ไม่ทำให้ตัวเองมีเรื่องมีราว
ฯลฯ
และ ผู้รักตัวเอง ย่อมจะไม่ยอมปล่อยให้ตัวเอง ถูกผู้อื่นครอบงำชักจูง หรือถูกผู้อื่นยุยงส่งเสริมไปในทางที่ไม่ดี ให้ไปคิดเห็นในสิ่งไม่ดี ไปพูดในสิ่งที่ไม่ดี หรือไปทำในสิ่งที่ไม่ดี
อีกทั้ง ผู้รักตัวเอง จะไม่ให้ตัวเองมี ความเห็นแก่ตัวเอง อย่างเด็ดขาด
เพราะ การเห็นแก่ตัวเอง เป็นสิ่งที่ไม่ดีและน่ารังเกียจ
ด้วยเหตุฉะนี้
ผู้ที่เห็นแก่ตัวเอง คือ ผู้ที่ไม่รักตัวเอง
ผู้ที่เอาแต่ใจตัวเอง คือ ผู้ที่ไม่รักตัวเอง
ผู้ที่ตามใจตัวเอง คือ ผู้ที่ไม่รักตัวเอง
และ ผู้ที่ก่อเรื่องก่อราว ทะเลาะเบาะแว้งกับผู้อื่น ให้โทษให้ร้ายผู้อื่น เอารัดเอาเปรียบผู้อื่น และสร้างกรรมทำผิดต่อผู้อื่น ก็คือ ผู้ไม่รักตัวเอง ทั้งสิ้น
รวมไปถึง ผู้ที่มีอัตตาตัวตนทั้งหลาย ก็คือ ผู้ที่ไม่รักตัวเอง ด้วยเช่นกัน
เพราะ ผู้รักตัวเอง ย่อมไม่ยอมให้ตัวเองมีสิ่งน่าเกลียดน่าชัง แต่จะดำรงไว้แต่สิ่งดีงาม ซึ่งคือ ความรักความเมตตา ความเข้าใจเห็นใจ และความเคารพให้เกียรติ ผู้อื่น ฯลฯ
และในสุดท้าย ผู้รักตัวเอง ก็จะสร้างสรรเพิ่มพูนแต่สิ่งดีงาม เพื่อพัฒนาตนเองให้ดียิ่งขึ้นไปอย่างไม่หยุดยั้ง และผู้ที่รักตัวเองอย่างแท้จริงเท่านั้น ที่จะสามารถพัฒนาตนเองสู่ความสุขความเจริญที่แท้จริงได้อย่างแท้จริงยั่งยืน จนกระทั่งถึงที่สุดของความสุข คือ ความไม่่มีตัวตน ที่สามารถหลุดพ้นจากความทุกข์ทั้งหลายทั้งปวงได้อย่างสิ้นเชิง ตามหลักธรรมคำสั่งสอนอันประเสริฐสูงสุดของพระพุทธเจ้า นั่นเอง.
ดร.พัชริศร์ หัตถวิจิตรกุล
โรงเรียนอริยวิจิตรบัณฑิตย์
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น