ข่าว ทั่วไทย
ประวัติไม่ธรรมดา!! ‘ผู้การจังโก้’ ชอบควง’เอชเค-ระเบิด’ฉายเดี่ยว มี’ขุนพันธ์’เป็นไอดอล นี่สิที่พึ่งของปชช.!?
ถูกพูดถึงเป็นอย่างมาก สำหรับ พล.ต.ท. สมหมาย กองวิสัยสุข ผู้บัญชาการกองบัญชาการตำรวจปราบปรามยาเสพติด (ผบช.ปส.) เจ้าของประโยคเด็ด “จะทำให้มันจนยิ่งกว่าขอทาน” หลังให้สัมภาษณ์ถึง“ปฏิบัติการ ชัยยะ สยบไพรี 60/2” ที่เกิดขึ้นเมื่อช่วงเช้ามืดของวันที่ 2 ก.พ. ที่ผ่านมา โดย 1 ในพื้นที่เป้าหมายของเครือข่ายไซซะนะ แก้วพิมพา เจ้าพ่อค้ายาเสพติดชาวลา ที่ตำรวจปราบปรามยาเสพติดบุกตรวจสอบนั้น ปรากฏว่า มีร้านแต่งรถของ “เบนซ์ เรซซิ่ง” สามีของดาราสาว “แพท ณปภา” รวมอยู่ด้วย นั้น
ด้านเว็บไซต์ policenewsvarieties.com ได้สัมภาษณ์พิเศษประวัติของ พล.ต.ท. สมหมาย ก่อนที่จะมาเป็น ผบช.ปส. โดยพล.ต.ท. สมหมาย เล่าว่า เป็นคนกรุงเทพฯ แต่มีเชื้อสายอยุธยา คน อ.มหาราช ที่มาเป็นตำรวจ น่าจะเป็นเรื่องของสวรรค์รึเปล่า ไม่ได้จบโรงเรียนเตรียมทหารนะ จบโรงเรียนนายร้อย จบจากโรงเรียนเซนต์จอห์น จบเทศบาลวัดมกุฎฯ สมัยนั้นเป็นเทศบาลวัดมกุฎฯ เป็นโรงเรียนของ กทม. ถามว่าทำไมถึงมาเป็นตำรวจ คงเพราะ พ่อแม่เป็นพ่อค้าแม่ค้า ก็ถูกตำรวจกดดันมาตลอด พ่อแม่ก็ค้าขายอยู่ที่สะพานใหม่ ยิ่งเจริญ ถึงเวลา ตำรวจมาขอโน่นนี่ พ่อก็ต้องให้ แม่ก็ต้องให้ แม่ตื่นตี 4 มาทำมาค้าขายกว่าจะได้เข้าบ้านก็ทุ่มกว่าๆ ก็มีความรู้สึกว่าชาวบ้านเขาทำมาหากิน ทำไมตำรวจต้องไปกดดันเขาแบบนี้ สมัยก่อนโดนเลย ว่าต้องให้อะไร ตำรวจอยากกินอะไรก็หยิบไปเลย ที่บ้านขายอาหารทะเล พวกของแห้ง
แล้วตลาดยิ่งเจริญ เนี่ย ข้างหลังมันเป็นกองทัพอากาศ พวก สห.เกเร อะไรต่างๆ ก็จะมีเยอะ มือปืนเยอะ เพื่อนๆ ก็เกเร เยอะเหมือนกัน ชวนมาดูดกัญชา ชวนมาฉีดผง แต่เราไม่เอาด้วย มันอันตราย ก็โชคดีที่เราไม่เคยโดนข่มขู่ แต่ถ้าโดนพี่ก็สู้นะ ถ้าตำรวจมา พี่ไม่กลัว ไม่เคยกลัวเลยจริง พี่สวนเลย ไม่กลัว มันก็เลยมีความรู้สึกว่า ถ้าเรามีโอกาส เราต้องทำให้ดี แม่จะสอนว่า อย่าไปเอาเงินใครเขานะลูก ให้มาเอากับแม่ เราหาเช้ากินค่ำ แต่ก็ไม่ไปทำความลำบากให้กับใครเขา เราไม่ใช่ลูกคนรวย แต่เราก็อยู่ได้ แม่ก็ส่งลูกเรียนได้ตลอด
พี่น้องพี่มี 5 คน พี่เป็นลูกคนที่ 3 โดย 2 คนแรกตาย และคนสุดท้ายตาย เหลือน้องชายกับพี่ ซึ่งตอนนี้น้องชายก็ตายแล้ว ตอนนี้เหลือพี่คนเดียว ส่วน ตอนนี้แม่ยังอยู่ แต่พ่อเสียแล้ว พ่อเนี่ย สมัยอยู่อยุธยา อ.มหาราช พ่ออยู่โรงสีนะ แล้วครอบครัวพ่อพี่เนี่ย เขามีที่นาอยู่ที่มหาราช ปู่ ย่า ก็ทำปลาร้าขาย ส่งที่กรุงเทพฯ มากับเรือ ก็ถูกปล้นบ้าง อะไรบ้าง พ่อต้องหนีไปสมัครเป็นทหาร รบในเกาหลี เพราะช่วงนั้นถ้าไม่ไปก็ตาย โดนกวาดล้าง เพราะว่าพ่อเป็นญาติเสือขาว เสือทวย เสือเทพ แล้วพ่อก็เป็นหลงจู้เรือบรรทุกข้าวโรงสี เขาก็ค่อนข้างจะเป็นมาเฟียพอสมควร น่านน้ำเจ้าพระยา เขาก็ไม่กลัวใคร เราก็เลยได้เขามา เราก็ไม่ค่อยกลัวใคร
พี่เรียนเทศบาลวัดมกุฎฯ ถึงแค่ ป.4 แล้วย้ายมาเรียน ป.5 ที่เซนต์จอห์น จนถึง มศ.5 เลย เป็นโรงเรียนประจำ ก็เรียนประจำอยู่พักหนึ่งแล้วค่อยนั่งรถสองแถวไปกลับ สมัยนั้นเซ็นทรัลฯ ยังไม่มี ตอนนั้นโรงเรียนช่างกลไทยสุริยะ ดัง แล้วก็มีไอ้ตรงนี้ ตรงเกษตรฯ เดี๋ยวนี้ปิดไปแล้ว โรงเรียนช่างกลไทยวิจิตรศิลป์ พวกนี้ ช่างอุตสาหกรรม ตีกันมากสมัยนั้น แต่พี่ไม่เคยกลัว ถ้าเจอก็ตีกัน ตีมาก็ตีไป แต่เราไม่ใช่นักเรียนเกเร แต่บางทีมันทนไม่ไหว เห็นเขาโดนตีก็ไปช่วยเขา เราไม่เคยกลัว มาถึงก็มีพวกเต็มตลาดอยู่แล้ว พอจบ มศ.5 ก็ไปเข้าเรียนโรงเรียนนายร้อยฯ จบนรต.34 สมัครใจไปเป็น ตชด.แต่ พ่อแม่ก็เสียใจ เพราะไม่อยากให้ไป เพราะตอนนั้นรบกันอยู่ทางภาคอีสานมันมีคอมมิวนิสต์อยู่ พี่ก็เลยต้องมาขอเปลี่ยนไปอยู่ภูธร พี่เลยไปอยู่ที่สุรินทร์ โรงพักปราสาท
กำลังรบกันพอดีเลย ไปเป็นชุดคุ้มครองตำบล 3 ตำบล รบกับเขมรแดง พี่เป็นหัวหน้าหมวดโจมตีโดยถูกรับเลือกจากนายอำเภอ และผู้ว่าฯ เพราะตอนนั้นไม่มีนักเรียนนายร้อยหนุ่มๆ ตอนนั้นเขมรเข้ามาลึก ของเราคุมอาสาสมัคร ช่วงนั้นจะมีกองกำลังพระร่วง ของทหาร ก็ร่วมอยู่แถวนั้น คล้ายๆ ว่าเป็นผู้บังคับบัญชาเรา ลึกๆ คงพูดมากกว่านี้ไม่ได้ มันเยอะมาก มันมีอยู่ครั้งหนึ่งที่พี่รับไม่ได้ คือมันไปปล้นที่กาบเชิง เขาเรียกว่าบ้านอำปึง เขมรชุดดำขึ้นมาข่มขืนราษฎรไทยเสร็จมันก็เอามันสำปะหลังยัด พี่ไปดูที่เกิดเหตุแล้วรับไม่ได้เจอที่ไหนพี่ยิงที่นั่น มันตายเยอะมากเลย พี่บอกเลยว่าไม่ต้องคุยกันแล้ว มึงมาอาศัยประเทศเราอยู่แล้วยังทำอย่างนี้ อยู่ที่นั่น พี่ใส่เสื้อแขนสั้นติดดาว เป็นเม็ดๆ แล้วพี่ก็สะพายปืน 120 นัด เอชเค อย่างนี้ มีลูกระเบิด ขี่มอเตอร์ไซค์คนเดียว บอกว่าท่านรองเดี๋ยวตายนะ แต่ พี่ไปคนเดียว ไปลุย จนลูกน้องเตือน แต่พี่ไม่กลัว คิดว่าตายในหน้าที่ จะได้รู้ว่าจะตายไม่ตาย ตอนนั้นห้าว ไม่กลัวใคร เลยเนื้อหอมเลย เพราะความห้าว
แล้วพอช่วงจากหัวหน้าหน่วยโจมตี ก็เข้าโคราชเลย ตอนนั้นพี่ล้ำเลิศ ธรรมนิทธา เป็นสารวัตรใหญ่ที่ อ.ประสาท พี่เขาเป็นนักเรียนนายร้อยตำรวจ รุ่น 20 พี่เป็นน้องเล็กที่เขารอมานานแล้ว พี่ล้ำเลิศ นี่ เขาก็ปราบน่าดูนะ โจรเขมรกลัว พี่เขายิงเอง แกไม่ใช้ซี้ซั้ว แล้วแกนี่สุภาพบุรุษตัวจริง คนรักทั้งอำเภอ แล้วแกก็มาเป็นสารวัตรใหญ่ อ.เมืองนครราชสีมา พี่ล้ำเลิศ ชวนไปอยู่ด้วยให้เป็นสายสืบ แต่พี่บอกพี่ไม่ชอบไปเก็บตังค์ พี่ไม่ถนัด ขอให้ผมเรียนรู้เยอะๆ เราก็ทำงาน พี่ล้ำเลิศ ก็ตั้งศูนย์สุรนารี เราก็ไปทำสายตรวจมอเตอร์ไซค์ สนุกมาก จับได้ทุกวัน เพราะสมัยนั้นโจรเยอะ นั่งดูปล้นกัน ปล้นเสร็จแล้วเราค่อยเข้าไปจับยังได้เลย
ไอดอลในการสืบสวนปราบปรามพี่ก็มีหลายคนนะ ในยุคนั้น ที่เราเห็น ก็มีขุนพันธ์คนหนึ่งแล้ว เราได้ยินกิติศัพท์ไม่เคยสัมผัส ตอนนั้น พี่ก็อ่านจากหนังสือนะ แล้วพี่มีความรู้สึกว่าพี่ไม่เชื่อว่าตำรวจนครบาลจะเก่งมาก อ่านข่าวแล้วสงสัย สืบเหนือ สืบใต้ จับเก่งมากเลย ทำไมยิงปุ๊บ รู้เลยว่าใคร พี่เลยขอผู้บังคับบัญชามานอนที่สืบเหนือ สืบใต้ มาดู คนที่พี่ศรัทธามากคนหนึ่ง คือ พี่ประมวลศักดิ์ ศรีสมบุญ เก่งจริงๆ เขาเก่งมาก แล้วที่สนิทกันจริงๆ มากๆ เลย พี่โต พีระ บุญเลี้ยง
ไปกินนอนกับเขาที่สืบเหนือ ไปกราบเขาเลยนะ เมตตาผมเถิด เขาก็บอกไปทำด้วยกัน เราก็ไปด้วย คือเราก็มาแบบเถื่อนๆ ไม่มีพวก มาคนเดียวเลย อยากรู้ไง ขออาทิตย์เลย เขาให้ไปซื้อก๋วยเตี๋ยว ก็ไปซื้อ ไปเฝ้าจุด ก็ไปหมด มาจับไอ้เล็ก ลำตะคอง ที่โชคชัย 4 พี่เฝ้าทั้งคืน ไม่ได้นอนเลย ก็ด่าลูกน้อง ตอนมันลงมา ขับรถปิกอัพสวน พี่ก็สวนไป พี่อยู่กระบะหลังพอดี ระหว่างที่รถสวนกันพี่กระโดดไปที่กระบะหลังรถมัน พี่ก็เอาปืนกระบอกนี่เคาะ บอกไอ้สัตว์มึงไม่หยุด กูยิงนะ ทุกคนก็นึกว่าพี่ถ่ายหนัง ถ้ามันไม่จอดพี่ยิงแน่เลย มันก็บอกว่ายอมแล้วๆ ตอนนั้นมากับพี่จำนง แก้วศิริ อดีตผู้การเชียงราย นี่แหละเบื้องหลังของเล็ก ลำตะคอง นี่แหละ ที่ฆ่าแล้วเผาที่เขาใหญ่ ตอนนั้นมันค้าลูกหมู ส่งเด็กไปขายยากูซ่า จับแถวคอมมานโด โชคชัย 4 ถนนนิดเดียว ในซอย แล้ววิ่งสวนกัน พี่นงค์ นี่ตกใจเลย
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น